W jej rekomendacji z okładki czytamy:  "Społeczność ukraińska w Polsce, tragicznie doświadczona w wyniku konfliktu polsko-ukraińskiego lat wojny i okresu powojennego, zrozumiała w swej większości, że kluczem do zgodnego życia z polskimi sąsiadami  jest wzajemne przebaczenie wyrządzonych krzywd. Dlatego z wielkim zadowoleniem przyjęła gesty pojednania uczynione przez Kościoły rzymsko- i greckokatolicki oraz prawosławny, jak również kroki poczynione w tym kierunku przez prezydentów Polski i Ukrainy. W pojednawczą działalność włączył się także Związek Ukraińców w Polsce. Nie oznacza to oczywiście, że wszystkie działania podejmowane przez ZUwP sprzyjały dialogowi. Utrudniała go odmienna ocena konfliktu polsko-ukraińskiego, jak również kroki części Ukraińców na rzecz upamiętnienia ukraińskich ofiar tego konfliktu, zwłaszcza należących do UPA. To z kolei godziło w odczucia Polaków. O tych i innych kwestiach traktuje niniejsza praca".