Temat referatu E. Kal brzmiał: Realizm – walka klasowa – postęp, czyli o socrealistycznej koncepcji historii sztuki i dotyczył trzech znaczeń instytucji w odniesieniu do historii sztuki:

1. szeroko pojętej nauki, poddanej w latach 1949-1956 rygorom i normom obowiązującej ideologii;

2. organizacji, ze szczególnym uwzględnieniem Państwowego Instytutu Sztuki i wreszcie

3. osoby kierującego nim Juliusza Starzyńskiego, wówczas bez wątpienia człowieka-instytucji.

Sesja zgromadziła m.in. czołówkę polskich badaczy zajmujących się sztuką współczesną, jak:  prof. prof.: Maria Poprzęcka,  Marta Leśniakowska, Wojciech Włodarczyk, Anna Markowska, Piotr Juszkiewcz i inni. 

Szczegółowy program na stronie: https://www.shs.pl/sesje-naukowe/

Warto wiedzieć, że w sesjach SHS niekiedy uczestniczą też historycy zajmujący się określoną tematyką. Przyszła,  w Krakowie, będzie dotyczyć – jak poinformował prof. Włodarczyk – szeroko pojętej konserwacji.

Na ilustracji okładka bodaj najbardziej zideologizowanej pozycji w dorobku Juliusza Starzyńskiego, pt. Sztuka w świetle historii.  Studia z metodologii historii sztuki, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1951.